Aðalfundur Einhverfusamtakanna lýsir yfir þungum áhyggjum af stöðu einhverfra barna og ungmenna þegar kemur að skólagöngu þessa hóps. Stöðugt berast fréttir af einelti, ónógri þjónustu, óviðunandi námsaðstæðum og skorti á úrræðum. Einhverfusérdeildir grunnskóla eru of fáar. Á hverju vori er hópur barna sem ekki fær inni í þeim úrræðum sem þau þurfa á að halda og er mismunað eftir búsetu.
Brýn nauðsyn er á að fjölga fagmenntuðu fólki í skólum landsins, þar með talið þroskaþjálfum, talmeinafræðingum, sjúkraþjálfum og iðjuþjálfum svo hægt sé að koma til móts við þarfir allra barna og ungmenna.
Skorað er á ríki og sveitarfélög að koma að og hugsa menntun einhverfra barna og ungmenna upp á nýtt út frá þörfum barnanna. Húsnæðið þarf að henta þeirra skynjun ef þau eiga að geta lært og þroskast. Mikilvægt er að allt starfsfólk skóla fái fræðslu um einhverfu með reglubundnum hætti svo þekkingin viðhaldist.